Kiła w kapuście, jak z nią walczyć?

Kiła kapustowatych zaczyna dawać o sobie znać. Niedługo po tym jak, została posadzona rozsada warzyw kapustnych, pierwsze oznaki kiły można zaobserwować już na korzeniach roślin. Niestety walka z tą chorobą jest bardzo trudna i zdecydowanie trzeba zacząć batalię z kiłą dużo wcześniej, a nie dopiero wtedy, gdy na roślinach zaobserwujemy jej objawy. Kiła kapustowatych Plasmidophora brassicae występuje na wszystkich gatunkach roślin krzyżowych zarówno na warzywach i rzepaku, ale również na chwastach należących do tej rodziny. Dowiedz się czym tak naprawdę jest kiłka kapustowatych i jak z nią skutecznie walczyć.

Spis treści:

• Jak dochodzi do zakażenia kiła krzyżowych?
• Co sprzyja infekcji kiłą kapusty?
• Jak można ograniczyć rozprzestrzenianie się kiły?
• Co jeszcze można zrobić, aby ograniczyć kiłę kapusty?
• Jakie preparaty należy zastosować aby ograniczyć kiłę kapusty?
• Kiedy stosować preparaty doglebowe ograniczające kiłę?
• Jak jeszcze można pomóc roślinom narażonym na kiłę?

Jak dochodzi do zakażenia kiła krzyżowych?

Źródłem zakażenia chorobą może być już sama rozsada, szczególnie jeśli jest narażona na zakażone podłoże, na którym odbywa się produkcja. Innym źródłem mogą być pomieszczenia, gdzie zarodniki tego patogenu mogą występować w tunelach, szklarniach i na rozsadniku.

Zarodniki przetrwalnikowe zimują w glebie, podłożu lub nawet na narzędziach i elementach wyposażenia tuneli czy szklarni. Chorobotwórcze zarodniki mogą pozostawać w tej fazie nawet 8 lat. Na wiosnę przekształcają się w glebie w zarodniki pływkowe i atakują korzenie włośnikowe roślin kapustowatych. Powstają wtedy charakterystyczne wyrośla na korzeniach spowodowane narastaniem tkanki korzeni i już po kilkunastu dniach rośliny mogą wykazac objawy ich działalności. Zaczynają więdnąć oraz następuje gnicie korzeni na skutek wtórnej infekcji przez bakterie. Z rozkładających się narośli wydostają się kolejne zarodniki pływkowe i zakażają kolejne rośliny.

Co sprzyja infekcji kiłą kapusty?

Rośliny kapusty będące w dobrej kondycji, mocne i dobrze odżywione, gdy zostają zaatakowane w późniejszej fazie rozwojowej mają szansę na przeżycie. Ich mechanizm obronny wytwarza korzenie przybyszowe nad uszkodzonymi korzeniami. To pozwoli dostarczyć roślinie wodę i składniki pokarmowe i dzięki temu straty w plonach będą zminimalizowane. Choroba szczególnie intensywnie rozwija się na glebach cięższych i chłodnych o niskim pH poniżej 6,0. Infekowaniu roślin sprzyja wysoka wilgotność, temperatura 20-25 stopni i wysoka zawartość azotu. Również przenawożenie azotem doprowadza do łatwiejszego ulegania infekcjom.

Jak można ograniczyć rozprzestrzenianie się kiły?

Przede wszystkim w uprawie roślin kapustowatych należy przestrzegać zmianowania. Kapustne nie powinny pojawiać się na tym samym polu częściej niż co 4-5 lat. Jeśli na danym polu występuje duże nasilenie kiły, należy zaprzestać uprawy roślin kapustowatych (krzyżowych) nawet na 8 lat. Na takich polach powinno się uprawiać warzywa cebulowe, dyniowate, jednoroczne bobowate i psiankowate oraz korzeniowe i zboża. Należy unikać uprawy kapusty na glebach ciężkich, zwięzłych i podmokłych o niskim pH.

Co jeszcze można zrobić, aby ograniczyć kiłę kapusty?

• Zastosować chemiczne odkażanie gleby na rozsadnikach w tunelach foliowych, inspektach oraz stołów do produkcji rozsady i narzędzi.
• Stosować preparaty mikrobiologiczne ograniczające występowanie patogenu już na etapie rozsady - w formie oprysku lub fertygacji.
• Zaprawiać korzenie rozsady bezpośrednio przed sadzeniem w wodnym roztworze zalecanymi do tego celu preparatami - stymulatorami lub preparatami mikrobiologicznymi.
• Stosować preparaty przyspieszające rozkład resztek roślinnych przy pomocy mikroorganizmów glebowych.
• Regularnie stosować zabieg wapnowania, dzięki któremu zachowamy odpowiedni odczyn pH gleby.
• Odpowiednio przygotować glebę do sadzenia kapusty - wzbogacić ją w kwasy humusowe i mikroorganizmy.
• Uprawiać odmiany odporne lub tolerancyjne na Plasmidophora brassicae.
• Stosować odpowiedni płodozmian.
• Ograniczać występowanie w uprawie kapusty chwastów takich jak: tobołki polne, tasznik pospolity czy rzodkiew świrzepa - w uprawie są one wektorami, które przenoszą chorobę.
• Stosować odpowiednią agrotechnikę - utrzymywać glebę w dobrej strukturze o dużej zawartości próchnicy (na ciężkich i mokrych glebach kiła bardzo intensywnie się rozwija).
• Odpowiednio użytkować maszyny rolnicze - po pracy maszyn na polu zarażonym kiłą konieczne jest umycie sprzętu, gdyż kiła jest bardzo łatwo przenoszona na „czyste” pola na częściach i kołach maszyn rolniczych.
• Unikać przenawożenia kapusty azotem.

Jakie preparaty należy zastosować aby ograniczyć kiłę kapusty?

W uprawie kapusty doskonałe efekty przynosi stosowanie sprawdzonych preparatów humusowych takiej jak GleboMax i Lignohumat Super. To produkty od AGRARIUS na bazie kwasów humusowych najnowszej generacji o dużej koncentracji i wysokiej aktywności pochodzące z innego źródła niż kopaliny, takie jak węgiel brunatny i leonardyt. Kwasy humusowe wpływają na podniesienie pH gleby, poprawiają jej strukturę, przyczyniają się do rozwoju pożytecznych mikroorganizmow, które ograniczają kiłę oraz poprawiają stosunki wodno-powietrzne rozluźniając zbyt zbita strukturę. Stosowanie kwasów humusowych w dużym stopniu sprzyja regeneracji porażonych korzeni.

Kolejnymi produktami, które pomogą w walce z kiłą są preparaty mikrobiologiczne: bi protect, bi safe, bi versum. Preparaty zawierają bakterie z rodzaju Bacillus, oraz niepatogenne grzyby glebowe z rodzaju Trichoderma. Mikroorganizmy te w naturalny sposób silnie ograniczają występowanie Plasmidiophora brassicae poprzez konkurencje o miejsce i pokarm w glebie. Te pożyteczne i naturalnie występujące w naszych glebach bakterie i grzyby szybko się namnażają i stwarzają niekorzystne środowisko dla rozwoju kiły. Dodatkowo stymulują wzrost roślin i uczestniczą w tworzeniu struktury gruzełkowej, która ze względu na dobre stosunki powietrzno-wodne jest niekorzystnym środowiskiem bytowania kiły kapusty.

Kiedy stosować preparaty doglebowe ograniczające kiłę?

Niezwykle ważne jest, aby glebę przed sadzeniem kapusty przygotować odpowiednio wcześnie. Kwasy humusowe i preparaty mikrobiologiczne należy zastosować na danym polu jeszcze jesienią albo wczesną wiosną. Nie należy zwlekać ze stosowaniem tych produktów do wysadzania roślin, gdyż zarówno kwasy humusowe jak i makroorganizmy potrzebują czasu na działanie w glebie – im więcej go mają tym lepsze efekty przyniosą uprawie kapusty. W uprawie roślin kapusty ogromnie ważna jest profilaktyka, bo zwalczanie kiły jest bardzo trudne i czasochłonne.

Jak jeszcze można pomóc roślinom narażonym na kiłę?

Szczególnie polecane w uprawie roślin porażonych kiłą lub narażonych na jej infekcje jest stosowanie induktora odporności i stymulatora wzrostu roślin i korzeni nanogro aqua, który w naturalny sposób podnosi odporność młodych roślin oraz sprzyja procesowi regeneracji korzeni. Roślina porażona kiłą wytwarza korzenie powyżej uszkodzenia, dlatego możliwe jest przeżycie roślin i wydanie plonu. Stymulator wzrostu korzeni nanogro aqua pomoże w szybszej regeneracji i warto go zastosować już w na rozsadę kapusty i później w czasie wiązania główek.

Doskonale w uprawie kapusty sprawdzi się również kolejny produkt firmy AGRARIUS - nawóz wapniowy bi calc+, który oprócz doskonałej jakości wapna węglanowego podnoszącego odczyn gleby, dostarcza również mikroorganizmy odpowiadające za udostępnianie azotu, fosforu i innych składników odżywczych. Dodatkowo ma w sobie kwasy humusowe wpływające na poprawę struktury gleby.

Niedopuszczalne w uprawie roślin kapustowatych jest stosowanie na glebę wapna palonego, które jak się powszechnie uważa, ogranicza występowanie kiły. Ze względu na to, że wapno palone niszczy strukturę gleby i „wypala” choroby, niszczy również całe życie biologiczne występujące w glebie, którego odbudowa może potrwać nawet kilka lat. Życie biologiczne w glebie jest niezbędne do prawidłowego wzrostu i plonowania roślin - zapewnia dostępność składników pokarmowych, rozkłada materię organiczną zamieniając ją na próchnicę oraz uczestniczy w tworzeniu struktury gleby zapobiegając przesychaniu korzeni roślin w czasie niedoborów wody. Brak życia biologicznego prowadzi do jej wyjałowienia, nadmiernego rozwoju patogenów i szkodników oraz zaburza prawidłowy wzrost i rozwój roślin. Rośliny warto wzmacniać preparatami wspomagającymi takimi jak Naturalny Plon i POWERCOP, które sprzyjają ukorzenianiu i szybszej regeneracji osłabionych roślin. W poprawie ich kondycji doskonale sprawdzą się też nawozy wzmacniające ściany komórkowe roślin utrudniając infekcję roślin przez kiłę: PoliSil – preparat krzemowy i Calory nawóz wapniowy w formie dolistnej.

Autor tekstu:
dr inż. Anna Ambroszczyk
Dyrektor działu badań i rozwoju w AGRARIUS