Nawozy dolistne

Nowoczesna uprawa roślin sadowniczych, warzywnych i sadowniczych nie może się obyć w dzisiejszych czasach bez produktów jakimi są nawozy dolistne.

Wielu rolników stawia sobie pytanie, czy nawozy dolistne są w ogóle potrzebne. Przecież rośliny pobierają składniki odżywcze przez korzenie. Omija się wtedy problemy związane z poparzeniami liści i kwiatów, spowodowane niewłaściwą aplikacją nawozów dolistnych. Okazuje się jednak, że są takie sytuacje, że oprysk jest najskuteczniejszą a niekiedy jedyną formą uzupełnienia niedoborów. Podczas okresu wegetacji, gdy nie ma możliwości zastosowania innej formy zasilenia roślin, nawożenie dolistne jest jedynym rozwiązaniem.

Mocznik to znany, lubiany i stosowany ogromnych ilościach nawóz azotowy. Jest on najczęściej stosowany posypowo, w formie granulowanej. Substancja ta świetnie nadaje się również do stosowania jako składnik nawozów dolistnych. Choć możliwości uzupełniania azotu poprzez dokarmianie dolistne są ograniczone, to według wieloletnich badań Profesora Romana Czyby jest to bardzo skuteczna forma nawożenia dolistnego. Należy jednak zauważyć, że jest to całkiem inne nawożenie niż to w postaci gotowych nawozów azotowych ze szczątkowymi zawartościami składników mikroelementowych. Chodzi tu o nawożenie roztworem mocznika w stężeniu – 20 – 4% w dawce 250 l/ha cieczy roboczej. Z ekonomicznego punktu widzenia, dla rolnika najmniej korzystne jest stosowanie gotowych roztworów taniego mocznika z niewielką ilością drogich mikroelementów. Najkorzystniej natomiast jest stosować mieszankę zbiornikową składającą się z mocznika „z worka” i nawozów dolistnych zawierających mikroelementy w dużych stężeniach.

Najkorzystniejszą formą nawożenia magnezem jest oczywiście stosowanie nawozów wapniowo-magnezowych. Niestety brak kontroli nad procesem uwalniania się do roztworu glebowego oraz jego niezwykle wolne działanie, zmusza rolników do stosowania magnezu w formie płynnej. Jest to bardzo skuteczna metoda interwencyjnego uzupełniania niedoborów tego składnika.

Czy stosowanie wapnia w formie płynnej ma sens? Przecież dolistnie, producenci zalecają stosowanie najwyżej kilka litrów na hektar a doglebową dajemy nawet po kilka ton. Jeżeli ktoś zadawał sobie takie pytanie to natychmiast należy wyjaśnić. Głównym celem wapnowania gleb nie jest zasilenie w wapń a poprawa struktury gleby. Wapniowe nawozy dolistne stosuje się natomiast najogólniej mówiąc w celu wzmocnienia i poprawy odporności roślin. Jedno i drugie to nawożenie, ale główny cel jest zdecydowanie inny. Ważne jest również to, że wapń jest mało mobilny w roślinie i w okresach jego największego zapotrzebowania, szybka dawka interwencyjna, jest możliwa jedynie w postaci nawozu dolistnego.

Nawozy mikroelementowe w formie nawozów dolistnych 20-krotnie skuteczniej zasilają zboża, rzepak, kukurydzę, buraki cukrowe, warzywa i owoce niż analogiczne dawki nawozowe w formie doglebowej. Wziąwszy to pod uwagę, zarówno ze względów ekologicznych jak i ekonomicznych, taka forma nawozów dolistnych powinna być stosowana przez rolników i sadowników przede wszystkim. Mikroelementy w nawozach dolistnych oprócz funkcji składnika odżywczego spełniają również funkcję stymulatorów wzrostu. Poprzez swój udział w wielu kluczowych dla zdrowia i plonowania roślin procesach biochemicznych, mobilizują je do wzmożonego wzrostu. Roślina dobrze odżywiona manganem, miedzią, cynkiem, borem, molibdenem, żelazem czy kobaltem to roślina zdrowa i odporna.

Stosowanie nawozów dolistnych nieodzownie wiąże się z zabiegiem agrochemicznym jaki jest oprysk drobnokroplisty. Konsekwencją takiego zabiegu jest bardzo równomierne pokrycie powierzchni rośliny cieczą roboczą. Składniki mikroelementowe zastosowane w najwydajniejszej, jonowej formie mają właściwości antyseptyczne i fungistatyczne. Oznacza to, że nawożenie dolistne może również ograniczać rozwój patogenów, działając powierzchniowo. Oczywistym jest że taki zabieg nie zastąpi ochrony roślin – to nie są środki ochrony roślin, ale wydatnie taką ochronę wesprze.

Takie pytanie, to pytanie czy powinniśmy profilaktycznie dobrze się odżywiać, stosować suplementy diety oraz witaminy, czy może czekać aż zachorujemy i lekarz przepisze nam antybiotyk. Wydaje się, że profilaktyka zawsze jest lepsza. Jeżeli profilaktycznie wymieniamy olej w silniku traktora, to dlaczego mieli byśmy oszczędzać na zdrowiu naszych roślin?